โดยนายนิอับดุลรากิ๊บ บินนิฮัสซัน
วันนี้จะขอเสนอบทกวีของนายฮัสซัน บูงาสายู นักกิจกรรมนักศึกษาที่ชอบขีดเขียนบทกวี
โดยเฉพาะเป็นบทกวีภาษาไทย บทกวี่ที่เขาเขียนชื่อว่า
“คืนไร้จันทร์”เป็นที่บรรยายถึงดวงจันทร์ ซึ่งสื่ออะไรบางอย่างของเจ้าตัว ในขณะที่ตัวเองถูกคุมขังในข้อหากบถ
ที่คุกบางเขนกรุงเทพฯ นายฮัสซัน บูงาสายู เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง
และสุดท้ายทางศาลได้ลงมติให้เจ้าตัวพ้นผิดจากข้อกล่าวหา และการตัดสินของศาลทำให้เจ้าตัวกลายเป็นผู้บริสุทธิ์ โดยนายฮัสซัน
บูงาสายู เป็นคนชอบขีดเขียนบทกวี ในขณะที่อยู่ในเรือนจำ
เจ้าตัวได้เขียนบทกวีชื่อว่า “คืนไร้จันทร์”เป็นบทกวีที่บรรยายถึงดวงจันทร์ที่ไร้เงา
คืนไร้จันทร์
ราตรีมืดเช่นนี้
ฉันหงอยเศร้าเปล่าเปลี่ยวยิ่งนัก
บนฟ้ากว้างแสนอ้างว้างไร้จันทร์ให้ฉันชม
โอ้....จันทร์ที่งามตาของฉัน
เธอร้างไกลจากฉันไปไหนหนอ
กลับมาเถิด
กลับมาหาฉัน
อย่าร้างเลยใจฉันเศร้า
เธอนะเหมือนเพื่อนคนหนึ่งของฉัน
เธอรู้ไหม......?
ว่าฉันกำลังรอคอยเธอมาเยี่ยมเยือน
อยากให้เธอส่องแสงงามออกมา
ทาสีนวลให้ราตรีอวลอุ่นอีกครั้ง.....
Tiada ulasan:
Catat Ulasan