โฮเซ รีซาล วีรบุรุษแห่งโลกมลายู

โดย นิอับดุลรากิ๊บ  บินนิฮัสซัน

โฮเซ   รีซาล  José Protacio Rizal Mercado y Alonzo Realonda 

 นายโฮเซ   รีซาล(Jose  Rizal)เป็นชาวฟิลิปปินส์ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็น “ชาวมลายูผู้ยิ่งใหญ่” (The greater Malayan) ด้วยเขาเป็นนักต่อสู้ที่ไม่เพียงเรียกร้องเอกราชจากเจ้าอาณานิคมเท่านั้น  แต่เขาเรียกร้องให้ชนชาติมลายูรวมตัวกัน  เป็นวีรบุรุษแห่งชาติของประเทศฟิลิปปินส์   เป็นนายแพทย์   นักแกะสลักศิลปะ  นักวี  นักเขียนบทละคร  นักเขียนนวนิยาย   เขาสามารถพูดได้หลายภาษา  เช่น  ภาษาตากาล๊อก  ภาษามลายู  ภาษาจีน  ภาษาเสปน  ภาษาฝรั่งเศส  ภาษาโปร์ตุเกส ฯลฯ    เขาเป็นบุตรคนที่เจ็ดของครอบครัวนาย  Francisco Mercado  และนาง Teodora Alonzo  โดยครอบครัวของเขาเป็นครอบครัวผสมเชื้อจีนกับชนพื้นเมือง( Cina-Mestizo ) ที่ร่ำรวยใน Calamba  จังหวัดLaguna  นามสกุลเดิมของเขาคือ Mercado ต่อมาเขาเปลี่ยนเป็น  Rizal  ตามคำแนะนำของพี่ชายที่ชื่อว่า Paciano Mercado  เพราะไม่ต้องการให้การต่อสู้ของ Jose Rizal กระทบกับครอบครัว Mercado ของเขา

เขาจบปริญญาตรีสาขาการรางวัดที่ดิน ในปี 1877 จาก Ateneo Municipal de Manila  ปัจจุบันคือ University  of   Ateneo de Manila  ในขณะเดียวกันก็เรียนสาขาวรรณกรรมและปรัชญาที่ University  of Santo Tomas  เขาตัดสินใจเปลี่ยนไปเรียนแพทย์ศาสต์ด้านจักษุแพทย์  เมื่อเห็นว่ามารดาของเขามีปัญหาเกี่ยวกับสายตา   แต่เขาเรียนไม่จบ  เพราะเขาเห็นว่าคณะบาทหลวงโดมินิกันที่บริหารมหาวิทยาลัย มีการกดขี่นักศึกษาชาวพื้นเมืองฟิลิปปินส์  ดังนั้นเขาจึงเดินทางไปศึกษาการแพทย์ที่กรุงมาดริด  ประเทศสเปน  แม้จะได้รับการต่อต้านจากบิดาของเขา   เขาจบการศึกษาสาขาแพทย์ศาสตร์จาก มหาวิทยาลัยที่ชื่อว่า Universidad Central de Madrid

งานเขียนที่มีชื่อเสียงของเขาเป็นนวนิยาย 2 เล่ม คือ  Noli Me Tangere (1887) และ El Filibusterismo (1891) เป็นนวนิยายที่ต่อต้านเจ้าอาณานิคมสเปน  สร้างจิตสำนึกความสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวในหมู่ชาวพื้นเมืองฟิลิปปินส์       เมื่อเขาเดินทางกลับมายังฟิลิปปินส์ในปี 1892 เขาถูกกล่าวหาว่าต่อต้านผู้ปกครองสเปน  และถูกเนรเทศไปยังเมือง Dapitan   ในเกาะ Mindanao  เขาถูกกล่าวหาว่ากบฏอีกครั้งเมื่อขบวนการต่อต้านสเปนที่ชื่อว่า  Katipunan  เริ่มทำการต่อสู้กับสปนเขาถูกสเปนประหารชีวิตในสถานที่ที่มีชื่อว่า Bagumbayan เมื่อวันที่ 30  ธันวาคม 1896 ปัจจุบันสถานที่ดังกล่าวเป็นบริเวณอนุสาวรีย์ที่มีชื่อว่า  Rizal Park ในกรุงมะนิลา   บทกวีก่อนที่เขาจะถูกประหารจนเสียชีวิตมีชื่อว่า Mi Último Adiós หรือ คำลาครั้งสุดท้ายของข้า  

นายโฮเซ รีซาล ได้รับการขนานนามจากชาวฟิลิปปินส์ว่าเป็น The  Great  Malayan หรือ ชาวมลายูผู้ยิ่งใหญ่ เขาไม่เพียงได้รับการยอมรับจากนักวิชาการในประเทศฟิลิปปินส์เท่านั้น  แต่รวมทั้งนักวิชาการจากภูมิภาคมลายูอีกด้วย  ในสารานุกรมประวัติศาสตร์วัฒนธรรมมลายู ที่ผลิตโดย Dewan  Bahasa  dan  Pustaka ซึ่งเป็นหน่วยงานระดับกรมของรัฐบาลมาเลเซียก็ได้บรรจุชื่อของนายโฮเซ  รีซาลในสารานุกรมดังกล่าวด้วย

x

ประมวลภาพการเลือกตั้งมาเลเซีย ครั้งที่ 14

โดย นิอับดุลรากิ๊บ  บินนิฮัสซัน
    การเลือกตั้งในประเทศมาเลเซีย ครั้งนี้ เป็นการเลือกตั้งครั้ง ที่ 14 ปกติในการหาเสียงของการเลือกตั้งในประเทศมาเลเซีย จะมีระยะเวลาที่ค่อนข้างสั้น เช่น ครั้งนี้ ให้สามารถหาเสียงได้เพียง 11 วันเท่านั้น แต่การเมืองมาเลเซีย ไม่มีปัญหา เพราะระบบการเมืองมาเลเซีย เป็นระบบพรรคมวลชน นั้นคือ พรรคการเมือง จะกระจายได้มีสาขาทั่วประเทศ และเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา  ในครั้งนี้ ขอประมวลภาพการเลือกตั้งครั้งที่ 14 เพื่อให้เห็นถึงสภาพหาเสียงในประเทศมาเลเซีย ซีึ่งอาจแตกต่างกันบ้างกับการหาเสียงในประเทศไทย 

ประมวลภาพการหาเสียงในการเลือกตั้งครั้งที่ 14

 

เบื้องหน้าเบื้องหลังชัยชนะของมหาเธร์ โมฮัมหมัด ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 ตอนที่ 2

โดย นิอับดุลรากิ๊บ  บินนิฮัสซัน

 รัฐมะละกา

ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร   ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                            2                                            13

พรรคปาส                                                   -                                             -

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                   4                                             15

              รวมที่นั่ง                                     6                                            28

  

รัฐโยโฮร์

ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร   ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                            8                                            19

พรรคปาส                                                   -                                            1

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                  18                                            36

              รวมที่นั่ง                                    26                                            56

รัฐที่ฝ่ายพรรคอิสลามมาเลเซียชนะสามารถจัดตั้งรัฐบาลท้องถิ่น

รัฐกลันตัน

ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร   ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                            5                                            8

พรรคปาส                                                9                                            37

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                  -                                              -

              รวมที่นั่ง                                   14                                         45

รัฐตรังกานู

ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร   ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                            2                                            10

พรรคปาส                                                6                                           22

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                   -                                              -

              รวมที่นั่ง                                     8                                            32

รัฐที่ฝ่ายทั้งฝ่ายพรรคแนวร่วมแห่งชาติและพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง มีที่นั่งสูสีกัน  ล่าสุดดาโต๊ะสรีมุคริซ บุตรชายตุนมหาเธร์ มูฮัมหมัด ก็เข้ารับตำแหน่งมุขมนตรีเป็นสมัยที่สอง หลังจากการเป็นมุขมนตรีในสมัยแรก ต้องลาออกจากการถูกบีบโดยฝ่าย ดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัค

            รัฐเคดะห์

ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร   ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                            2                                            3

พรรคปาส                                                 3                                          15                              

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                  10                                          18

              รวมที่นั่ง                                     15                                         36

              รัฐเปรัค

             ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร    ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                               11                                          27

พรรคปาส                                                   -                                           3

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                     13                                         29                                           -

              รวมที่นั่ง                                      24                                         59

              สำหรับรัฐเปรัค เป็นที่ชัดเจนว่า พรรคที่เป็นผู้กำหนดทิศทางการจัดตั้งรัฐบาลท้องถิ่น คือ 3 เสียงของพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย และทางพรรคอิสลามแห่งมาเลเซียได้ร่วมกับพรรคแนวร่วมแห่งชาติ เป็น 27 เสียงบวกกับ 3 เสียง เป็น 30 เสียง จากเสียงทั้งหมด 59 เสียง เกินครึ่งเพียง 1 เสียง ถือเป็นรัฐบาลท้องถิ่นที่ค่อนข้างเสี่ยง

              รัฐที่ฝ่ายทั้งฝ่ายพรรคแนวร่วมแห่งชาติและพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง พรรคพันธมิตรของพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง (พรรคมรดกซาบะห์) มีที่นั่งสูสีกัน

              รัฐซาบะห์

              ชื่อพรรคการเมือง               ระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร       ระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ                            10                                          29

พรรคปาส                                                   -                                            -                              

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง                     3                                            2

พรรคมรดกซาบะห์                                    8                                           21

พรรคกิจประชาธิปไตย                              3                                            6

พรรคสตาร์                                                1                                             2

รวมที่นั่ง                                                  25                                         60

การที่รัฐซาบะห์มีพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง พรรคมรดกซาบะห์ พรรคกิจประชาธิปไตย  รวมกันมี 29 เสียง และฝ่ายพรรคแนวร่วมแห่งชาติ มี 29 เสียง มีเสียงที่สูสีกัน และปรากฏว่าพรรคสตาร์ ซึ่งเป็นพรรคท้องถิ่นของรัฐซาบะห์ มี 2 เสียงได้เข้าร่วมสนับสนุนพรรคแนวร่วมแห่งชาติ รวมกันเป็น 31 เสียง ถือเป็นเสียงส่วนใหญ่ โดยการเข้าเฝ้าประมุขของรัฐซาบะห์ ได้จัดตั้งรัฐบาลท้องถิ่น  แต่เพียงวันเดียว เกิดการเปลี่ยนแปลง เมื่อต่อมาสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ จากพรรคแนวร่วมแห่งชาติ ที่มาจากพรรคอัมโน ประกอบด้วย ดาโต๊ะฮัจญีอับดุลมูอิส ปีจู  ดาโต๊ะฮัจญะห์ฮามีซา  ซามัต ดาโต๊ะออสมาน ยามาล และพรรค UPKO พรรคของชาวกาดาซานดูซุน และชาวมูรุต จำนวน 6 คนได้เปลี่ยนขั้วมาสนับสนุนพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง พรรคมรดกซาบะห์ พรรคกิจประชาธิปไตย  ทำให้สถานการณ์เริ่มเปลี่ยนแปลง

              เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม  2018   ตุนมหาเธร์  มูฮัมหมัด ก็ได้ทำพิธีสาบานตนต่อพระราชาธิบดี เพื่อรับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีมาเลเซีย เป็นสมัยที่สอง นับเป็นประวัติศาสตร์ของประเทศมาเลเซีย ที่มีนายกรัฐมนตรีคนเดียวแต่ดำรงตำแหน่งสองสมัย เหมือนเช่น สุลต่านอับดุลฮาลิม สุลต่านแห่งรัฐเคดะห์ รัฐบ้านเกิดของตุนมหาเธร์  มูฮัมหมัด ที่พระองค์ก็เป็นพระราชาธิบดีสองสมัยเช่นกัน

              อะไรคือปัจจัยที่ทำให้พรรคแนวร่วมแห่งชาติ ซึ่งเป็นพรรคที่มีส่วนในการต่อสู้เพื่อเอกราชของประเทศมาเลเซีย และพรรคเองมีเครือข่าย กลไกกระจายในทุกระดับสังคมของมาเลเซีย สิ่งแรกน่าจะเป็นการที่รัฐบาลประกาศเก็บภาษีแบบ GST โดย GST คือ การเก็บภาษี “Goods and Services Tax” (ภาษีการขายและการบริการ) เป็นระบบภาษีทางอ้อมที่รัฐบาลมาเลเซียได้ประกาศใช้ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2558 โดยจัดเก็บจากทุกครั้งที่มีการชำระเงินเพื่อซื้อขายสินค้าหรือบริการ ในอัตราร้อยละ 6 ของมูลค่าสินค้าหรือบริการนั้น ๆ ทำให้สินค้าราคายิ่งสูงขึ้น ซึ่งน่าจะมาจากการบริหารการจัดการของรัฐบาลมากกว่า โดยภาพรวมของการเริ่มจัดเก็บ GST เห็นได้ว่า การเพิ่มจำนวนของร้านค้าเป็นไปอย่างราบรื่น แม้ร้านค้ารายย่อยบางแห่งยังประสบปัญหาในการปรับปรุงระบบการคำนวณภาษี ขณะที่ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่บางส่วนยังประสบปัญหาในการปรับเปลี่ยนป้ายราคา นอกจากนี้ สินค้าหลายชนิดที่มีการจัดเก็บ GST เช่น น้ำดื่มบรรจุขวด ปลากระป๋อง กระดาษชำระ ผ้าอนามัย มีการปรับราคาสูงขึ้นตามอัตรา GST บางส่วนยังฉวยโอกาสขึ้นราคาสินค้าในวงกว้าง เคยเกิดกรณีแม้แต่ข้าวแกงก็มีการฉวยโอกาส  ดังนั้นพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง จึงใช้การจัดเก็บภาษี GST เป็นประเด็นโจมตีรัฐบาลมาเลเซีย ว่าเป็นความล้มเหลวของการบริหารและการผลักภาระด้านงบประมาณให้แก่ประชาชน ซึ่งเป็นการซ้ำเติมคะแนนนิยมที่กำลังลดลงของนายกรัฐมนตรีดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนาจิบ ตุนอับดุลราซัค ทำให้ค่าครองชีพของชาวมาเลเซียสูงขึ้น และเมื่อตุนมหาเธร์ มูฮัมหมัด เป็นนายกรัฐมนตรีสมัยที่สอง หนึ่งในสิ่งที่ตุนมหาเธร์ มูฮัมหมัด  ประกาศว่า 100 วันของการเป็นนายกรัฐมนตรี คือการยกเลิกการเก็บภาษีแบบ GST

              สิ่งต่อมาที่ทำให้ดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัค มีคะแนนเสียงที่ลดลง คือภรรยา  มีการกล่าวเสมอว่า ตุนอับดุลลอฮ อาหมัด บาดาวี มีคะแนนเสียงลดลง  ก็มาจากบุตรเขยของตนเอง ที่ชื่อว่า ไครี  ยามาลุดดิน หัวหน้าปีกเยาวชนของพรรคอัมโน และเป็นรัฐมนตรีกระทรวงเยาวชนและการกีฬาในรัฐบาลของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนาจิบ ตุนอับดุลราซัค  เขาและเพื่อนพ้องเป็นมันสมองของตุนอับดุลลอฮ อาหมัด บาดาวี  โดยเข้าไปวางแผน เข้าไปแทรกแซงการบริหารของตุนอับดุลลอฮ อาหมัด บาดาวี  จนเสียงสนับสนุนลดลง ในที่สุดก็จำเป็นถูกบีบให้ลาออกจากนายกรัฐมนตรี สำหรับภรรยาของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัคก็เช่นกัน ทำให้สังคมทั่วไปได้รับรู้ว่าภรรยาของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัค คือดาตินโรสมะห์  มันซูร์ เป็นนายกรัฐมนตรีตัวจริงของประเทศมาเลเซีย  ยังเป็นที่สงสัยว่า การเสียชีวิตของนางแบบชาวมองโกเลีย ที่ชื่อว่า ชารีบูกิน  อัลตันตูยา จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับดาตินโรสมะห์  มันซูร์  สำหรับดาตินโรสมะห์  มันซูร์  จะมีชื่อเสียงในเรื่องของการใช้จ่ายฟุ่มเฟือย บางสื่อบอกว่าดาตินโรสมะห์  มันซูร์  จะซื้อของแต่ละครั้งนับล้านๆบาท สำนักข่าวรอยเตอร์เขียนว่า Malaysia’s first lady linked to $30 million worth of jewelry bought with 1MDB funds ทำนองว่า ดาตินโรสมะห์  มันซูร์ ใช้เงินจากบริษัท 1MDB ที่มีปัญหาในการซื้อเครื่องเพชรราว เกือบ 30 ล้านดอลลาร์  

              ครอบครัวดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัคกับดาตินโรสมะห์  มันซูร์  ถือเป็นครอบครัวที่ลึกลับ แม้ว่าจะเป็นที่รู้ว่าดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ เป็นบุตรชายของตุนอับดุลราซัค  อดีตนายกรัฐมนตรี แต่เบื้องหลังของทั้งสองคน ก็สร้างความเสื่อมศรัทธาแก่ชาวมาเลเซียจำนวนหนึ่ง ดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัค เป็นสามีคนที่สองของดาตินโรสมะห์  มันซูร์   ส่วนสามีคนแรกก็ยังเป็นที่ปริศนากันว่าคือใคร ใครคือนายอับดุลอาซีซ  นองจิก  บางส่วนว่ายังมีสามีคนที่สองเป็นผู้อ่านข่าวอาวุโสท่านหนึ่งของทีวีมาเลเซีย แต่ที่สังคมมาเลเซียรับรู้คือดาตินโรสมะห์  มันซูร์  มีบุตรกับสามีคนแรก 2 คน คือ นางอัซรีนี โซรายา  อับดุลอาซีซ  และนายรีซาล ชาห์รีซ อับดุลอาซีซ  ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับหนี้ของบริษัท 1MDB สำหรับ ดาตินโรสมะห์  มันซูร์ มีบุตรกับดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  2 คน คือ นายนอร์อัสมาน และนางนูรยานา นาร์จาวา ซึ่งแต่งงานกับชาวกาซัคสถาน

              สำหรับดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ก็มีประวัติด้านครอบที่ค่อนข้างจะไม่เป็นที่รับรู้ของสังคมมาเลเซีย การแต่งงานที่เป็นทางการครั้งแรกของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  คือการแต่งงานกับเต็งกูปุตรีไซนะห์ เต็งกูอิสกันดาร์ ชารีฟุดดิน เชื้อพระวงศ์รัฐกลันตัน โดยมีบุตร 3 คน คือ มูฮัมหมัดนีซาร์  ปุตรีนอร์ลีซา และมูฮัมหมัดนาซีฟุดดิน  และดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ มีชื่อในเรื่องของการเป็นนักเพลย์บอย  ในสมัยยังเรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษ ก็มีคนแรกที่กลายว่าอยู่ด้วยกัน ชื่อว่า ติม

              ในยุคของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  เป็นนายกรัฐมนตรี ถือว่าการคอรัปชั่นสร้างคะแนนเสียงลดลงแก่รัฐบาลเป็นอย่างมาก ไม่ว่าการสร้างหนี้ราว 42 หมื่นล้านริงกิตในบริษัท 1MDB ซึ่งมีรัฐบาลเป็นเจ้าของ การไหลของเงินบริษัท 1MDB ราว 2.6 พันล้านริงกิตสู่กระเป๋านักการเมืองเบอร์ 1  ของประเทศมาเลเซียและผู้เกี่ยวข้อง รวมทั้งมีการปลดผู้ตรวจสอบการไหลเวียนของเงินดังกล่าว การแทรกแซงการทำงานของสำนักงานปราบปรามการคอรัปชั่น การแทรกแซงธนาคารแห่งชาติ  ซึ่งผลของการสอบสวนไม่อาจสร้างความเชื่อถือของประชาชน  นายไครี  ยามาลุดดิน บุตรเชยตุนอับดุลลอฮ  อาหมัด  บาดาวี ก็เป็นนายหน้าที่ทำให้บริษัทเตอมาซิคโฮลดิง จากสิงคโปร์สามารถซื้อหุ้น 1.5 พันล้านริงกิตจากบริษัทเทเลคอมมาเลเซีย

              นายราฟีซี  รัมลี รองประธานพรรคความยุติธรรมของประชาชน กล่าวว่า การเลือกตั้งทั่วไปในครั้งนี้ กลุ่มพรรคการเมืองที่รวมตัวภายใต้ชื่อแนวร่วมแห่งความหวังพรรคได้รับชัยชนะ มาจากหลายปัจจัย โดยนอกจากได้แรงหนุนจากกลุ่มชาวจีนที่ส่วนใหญ่สนับสนุนฝ่ายค้าน โดยผ่านพรรคกิจประชาธิปไตยแล้ว ยังเกิดสึนามิชาวมลายู โดยชาวมลายูในเมือง รวมทั้งชาวมลายูกึ่งเมือง  ส่วนชาวมลายูในชนบทนั้นจะยึดมั่นกับพรรคแนวร่วมแห่งชาติ หรือไม่ก็พรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย 

ผลของการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 นี้ การสำรวจโพลล์ของสำนัก Invoke ค่อนข้างใกล้เคียงมากที่สุด ไม่เพียงจะหักปากกาเซียนวิเคราะห์การเมืองเท่านั้น แต่ยังสร้างความผิดคาดให้เกิดขึ้นอีกด้วย เมื่อพรรคอามานะห์แห่งชาติ ที่แยกตัวออกจากพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย ไม่สามารถจะเป็นที่ยอมรับของชาวมลายูชายฝั่งตะวันออกของแหลมมลายู แม้ว่านายนิโอมาร์ บุตรชายคนโตของดาโต๊ะนิอับดุลอาซีซ อดีตผู้นำจิตวิญญาณ และอดีตมุขมนตรีแห่งรัฐกลันตัน จะเข้าร่วมกับพรรคอามานะห์แห่งชาติก็ตาม ซึ่งแสดงถึงความยึดมั่นของผู้สนับสนุนพรรคอิสลามแห่งชาติที่มีต่อพรรคมากกว่าตัวบุคคล  นักวิชาการชาวมาเลเซียกล่าวว่า ชัยชนะของกลุ่มพรรคแนวร่วมแห่งความหวังในครั้งนี้ ส่วนหนึ่งมาจากความเชื่อมั่นของประชาชนที่มีต่อตุนมหาเธร์  มูฮัมหมัด แม้ช่วงที่ดาโต๊ะสรีอันวาร์  อิบราฮิม ต่อสู้กับรัฐบาล ก็ยังไม่สามารถล้มรัฐบาลได้  นายราฟีซี  รัมลี รองประธานพรรคความยุติธรรมของประชาชน กล่าวว่า ทางพรรคฝ่ายค้านจำเป็นต้องยกบุคคลที่มีบารมีพอที่จะต่อสู้กับรัฐบาลได้  ในพรรคฝ่ายค้านไม่มีผู้ใดที่จะมีบารมีพอ ดังนั้นต้นเดือนมกราคมที่ผ่านมา ทางพรรครวมฝ่ายค้านจึงมีมติเลือกตุนมหาเธร์ให้เป็นนายกรัฐมนตรีเมื่อพรรคฝ่ายค้านชนะการเลือกตั้ง การชูตุนมหาเธร์ ให้เป็นว่าที่นายกรัฐมนตรีก็มีผลทำให้ชาวมาเลเซียเลือกพรรคฝ่ายค้านเป็นรัฐบาล เพื่อสร้างประเทศมาเลเซีย ที่ตกต่ำที่สุด ให้กลับมาเป็นเสืออีกครั้ง

ภายหลังพรรคฝ่ายค้านชนะการเลือกตั้งครั้งที่ 14 ทางตุนมหาเธร์ ก็ได้ประกาศว่า ใน 100 วันของการเป็นรัฐบาล พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง จะดำเนินการ 5 ประการในการต่อต้านการคอรัปชั่น สิ่งแรก คือ จับ Malaysia Official 1  ตามชื่อที่ปรากฏในคดี 1DB ซึ่งก็คือ ดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ ฐานคอรัปชั่น สิ่งที่สอง คือจัดตั้งคณะกรรมการที่เรียกว่า Royal Commision Inquiry เพื่อสอบสวนการใช้เงินผิดในบริษัท 1MDB และ Felda (Federal Land Development Autority) สิ่งที่สามคือ จัดตั้งคณะกรรมการอิสระ เพื่อนำทรัพย์สินของประชาชนที่ได้มาจากการคอรัปชั่น สิ่งที่สี่ คือ การนำหน่วยงานปราบปรามการคอรัปชั่น ให้ขึ้นตรงต่อสภาผู้แทนราษฎร เป็นการป้องกันการแทรกแซงจากนักการเมือง สิ่งที่ห้า คือการยกเลิกการเจรจาสัญญาต่างๆที่ทำโดยตรงกับรัฐบาล  ซึ่งป้องกันการที่รัฐบาลได้ทำสัญญาต่างๆกับบริษัทต่างชาติ โดยเฉพาะที่ได้รับการโจมตีเมื่อรัฐบาลยุคดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ ได้ทำสัญญากับบริษัทจีน จนเกิดการโจมตีว่ารัฐบาลเสียเปรียบ และปล่อยให้บริษัทจีนครอบครองที่ดิน โดยรัฐบาลไม่สามารถจะมีอำนาจในที่ดินที่มอบให้บริษัทจีน    

เชื่อว่าตุนมหาเธร์  มูฮัมหมัด จะสามารถกอบกู้ชื่อเสียงของประเทศมาเลเซียกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง  และนับจากนี้ ประเทศมาเลเซียเข้าสู่ยุคใหม่ เชื่อว่าประเทศมาเลเซียจะกลับมามีบทบาทในภูมิภาคอาเซียและโลกมุสลิมอีกครั้ง

เบื้องหน้าเบื้องหลังชัยชนะของมหาเธร์ โมฮัมหมัดในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 (ตอนที่ 1)

โดย นิอับดุลรากิ๊บ  บินนิฮัสซัน

การเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 ของประเทศมาเลเซียในครั้งนี้ ได้หักปากกาเซียนวิเคราะห์การเมืองในประเทศไทยมากมาย เพราะแต่ละคนฟันธงว่าพรรคแนวร่วมแห่งชาติ (Barisan Nasional) ซึ่งเป็นพรรคร่วมรัฐบาลจะได้รับชัยชนะ เพียงว่าคะแนนอาจจะลดลงเท่านั้นเอง แต่ปรากฏว่า พรรคแนวร่วมแห่งชาติได้รับความพ่ายแพ้แก่พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง (Pakatan Harapan) อย่างถล่มทลาย

ก่อนอื่นเรามาทำความเข้าใจกับการเลือกตั้งในประเทศมาเลเซีย  การเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกมีขึ้นเมื่อ 27 กรกฎาคม 1955 ก่อนการประกาศเอกราชของประเทศ  และก่อนการเลือกตั้งครั้งนี้ จะเป็นการเลือกตั้งครั้งที่ 13 ซึ่งครั้งนั้น พรรคแนวร่วมแห่งชาติ ก็ยังครองเสียงส่วนใหญ่ และปกครองประเทศนับตั้งแต่การเลือกตั้งครั้งแรกจนครั้งที่ 13  โดยการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 13 เป็นการแข่งขันกัน 2 ขั้ว ประกอบด้วย 

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ ที่มีดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ  ตุนอับดุลราซัคเป็นผู้นำ กับพรรคแนวร่วมประชาชน (Pakatan Rakyat) ซึ่งประกอบด้วยพรรคความยุติธรรมของประชาชน (Parti Keadilan Rakyat) ของดาโต๊ะสรีอันวาร์  อิบราฮิม  พรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย (Parti Islam SeMalaysia) หรือรู้จักในนามพรรคปาส (Parti Pas) และพรรคกิจประชาธิปไตย (Democratic Action Party) ซึ่งสมาชิกส่วนใหญ่จะเป็นชาวจีน โดยพรรคแนวร่วมประชาชน (Pakatan Rakyat) นี้จัดตั้งขึ้นเมื่อ 11 เมษายน 2008 และเลิกกลุ่มพรรค เมื่อ 16 กรกฎาคม 2015  การเลือกตั้งครั้งที่ 13 นั้น แม้ว่าพรรคแนวร่วมแห่งชาติจะชนะการเลือกตั้งได้ 133 ที่นั่ง ส่วนพรรคแนวร่วมประชาชน ได้ 89 ที่นั่ง แต่เสียง Popular vote ปรากฏว่า พรรคแนวร่วมแห่งชาติได้น้อยกว่าพรรคแนวร่วมประชาชน โดยพรรคแนวร่วมแห่งชาติ ได้ 5,237,699  เสียง คิดเป็น 47.38 %  มีเสียงลดลงจากการเลือกตั้งครั้งที่ 12  คิดเป็น 2.89 %  ส่วนพรรคแนวร่วมประชาชนได้  5,623,984 เสียง คิดเป็น 50.87 % มีเสียงมากขึ้นจากการเลือกตั้งครั้งที่ 12  คิดเป็น 4.12 % 

การเลือกตั้งในประเทศมาเลเซียนั้น จะเป็นการเลือกตั้ง 2 ระดับ คือ การเลือกตั้งระดับประเทศ เป็นการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เพื่อเลือกคณะผู้บริหารประเทศ เป็นรัฐบาลกลางต่อไป และการเลือกตั้งระดับรัฐ เป็นการเลือกตั้งสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ เพื่อเลือกคณะผู้บริหารรัฐ เป็นรัฐบาลท้องถิ่น ด้วยระบบการปกครองของมาเลเซียเป็นการปกครองแบบสหพันธรัฐ จึงมีการกำหนดอำนาจระหว่างรัฐบาลกลาง และรัฐบาลท้องถิ่น สำหรับรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศมาเลเซีย ก็คล้ายองค์การบริหารส่วนจังหวัด หรือ อบ.จ. ของประเทศไทย แต่รัฐบาลท้องถิ่นของประเทศมาเลเซียจะมีอำนาจที่มากกว่า มีการปกครองตนเอง มีอำนาจในการออกกฎหมายอิสลาม โดยไม่ขัดกับรัฐธรรมนูญของสหพันธรัฐ อำนาจด้านที่ดิน การเกษตร และการป่าไม้ หน่วยงานบริหารท้องถิ่น และอีกอื่น ๆ

การสมัครรับเลือกตั้งในประเทศมาเลเซียนั้น ผู้สมัครสามารถที่จะสมัครในระดับสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และระดับสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ทั้งสองระดับ หรือระดับใดระดับหนึ่งก็ได้ และจะสังกัดหรือจะสมัครอิสระก็ได้  โดยผู้สมัครระดับชาติ หรือ สภาผู้แทนราษฎร จะต้องวางเงินประกัน จำนวน 10,000 ริงกิต และผู้สมัครระดับรัฐ หรือ สภานิติบัญญัติแห่งรัฐ จะต้องวางเงินประกัน จำนวน 5,000 ริงกิต ผู้ลงคะแนนต้องมีอายุ 21 ปีขึ้นไป ส่วนผู้สมัครรับการเลือกตั้งก็มีอายุ 21 ปีขึ้นไปเช่นกัน  สำหรับผู้สมัครที่ได้คะแนนไม่ถึง 1 ใน 8 หรือ ไม่ถึง 12.5 % ของคะแนนทั้งหมด เงินประกันจะถูกริบ   

เวลาของการสมัครรับเลือกตั้งค่อนข้างจะสั้นกว่าของประเทศไทย คือระหว่างเวลา 09.00-10.00 น.  และเวลาของการตรวจสอบเอกสารและการคัดค้านการรับสมัคร ระหว่างเวลา 10.00-11.00 น. และในการรับสมัครการเลือกตั้งในครั้งที่ 14 นี้ กกต.ของมาเลเซีย ค่อนข้างจะเข้าข้างพรรคแนวร่วมแห่งชาติของรัฐบาลอย่างเห็นชัด อย่างคู่แข่งของมุขมนตรีรัฐนัครีซัมบีลัน เพียงลืมนำบัตรผู้สมัครที่ออกให้ แม้ว่าจะจ่ายค่าประกันผู้สมัครแล้ว ก็ได้รับการคัดค้านจากฝ่ายตรงข้าม จนมุขมนตรีรัฐนัครีซัมบีลัน ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นอดีตมุขมนตรีไปแล้ว กลายเป็นผู้ชนะรับเลือกตั้งโดยไม่มีคู่แข่ง

เรามารู้จักพรรคการเมืองในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 กันครับ พรรคการเมืองกลุ่มแรก คือ พรรคแนวร่วมแห่งชาติ (Barisan Nasional) จัดตั้งเมื่อวันที่ 1 มกราคม 1973 แต่ถูกต้องตามกฎหมายเมื่อ 1 มิถุนายน 1974 ในฐานะเป็นพรรคการเมืองหนึ่ง  เป็นพรรคที่จัดตั้งขึ้นโดย ตุนอับดุลราซัค  ฮุสเซ็น อดีตนายกรัฐมนตรี ผู้เป็นบิดาของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ ตุนอับดุลราซัค พรรคแนวร่วมแห่งชาติ เป็นพรรคที่รับช่วงต่อจากพรรคพันธมิตร (Parti Perikatan) ที่จัดตั้งขึ้นเมื่อ 30 ตุลาคม 1957 ซึ่งประกอบด้วย พรรคสหมลายูแห่งชาติ หรือพรรคอัมโน (United Malays National Oganisation) พรรคสมาคมจีนมาเลเซีย (Malaysia Chinese Association) และพรรคสภาอินเดียมาเลเซีย (Malaysia Indian Congress)  เมื่อมาเป็นพรรคแนวร่วมแห่งชาติ ก็มีสมาชิกพรรคเพิ่มขึ้น จนปัจจุบันมี 13 พรรค  

ความจริงยังมีพรรคการเมืองอีกจำนวนหนึ่งที่ต้องการเข้าร่วมเป็นสมาชิกพรรคแนวร่วมแห่งชาติ แต่เมื่อได้รับการคัดค้านจากพรรคใดพรรคหนึ่งใน 13 พรรค ก็ไม่มีสิทธิ์เข้าร่วม เช่น พรรคสภาอินเดียมุสลิมมาเลเซีย หรือ Kongres India Muslim Malaysia (Kimma) โดยพรรคสภาอินเดียมาเลเซีย (Malaysia Indian Congress)  คัดค้านว่า ตัวแทนกลุ่มชาวอินเดียมีอยู่แล้ว ถ้าจะเข้าร่วมก็สลายกลุ่มเข้ามาผ่านพรรคสภาอินเดียมาเลเซีย พรรคการเมืองที่สังกัดพรรคแนวร่วมแห่งชาติก็มีเข้าออก เช่น พรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย ก็เคยเข้าร่วมกับพรรคแนวร่วมแห่งชาติ  จนลาออกจากพรรคแนวร่วมแห่งชาติครั้งเกิดความขัดแย้งเรื่องการบริหารรัฐกลันตัน ในปี 1978  

กลุ่มพรรคการเมืองที่สองคือ พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง (Pakatan Harapan) เป็นกลุ่มที่รวมตัวกัน  เมื่อ 22 กันยายน 2015 เป็นกลุ่มพรรคการเมืองที่ประกอบด้วยพรรคกิจประชาธิปไตย (DAP-Democratic Action Party) พรรคความยุติธรรมของประชาชน (Parti Keadilan Rakyat) และพรรคคนงานมาเลเซีย (Parti Pekerja Pekerja Malaysia)  แต่ต่อมาพรรคคนงาน ถูกแทนที่โดยพรรคอามานะห์แห่งชาติ (PAN-Parti Amanah Negara) ภายใต้การนำของนายมูฮัมหมัด ซาบู ซึ่งเป็นพรรคที่แตกออกมาจากพรรคปาส สำหรับพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง (Pakatan Harapan)  เป็นกลุ่มพรรคที่รับช่วงต่อมาจากกลุ่มพรรคการเมืองที่ชื่อว่า พรรคแนวร่วมประชาชน (Pakatan Rakyat) โดยพรรคแนวร่วมประชาชนประกอบด้วย พรรคกิจประชาธิปไตย (DAP-Democratic Action Party) พรรคความยุติธรรมของประชาชน (Parti Keadilan Rakyat) และพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย หรือพรรคปาส พรรคแนวร่วมประชาชนสลายตัว เมื่อพรรคอิสลามแห่งมาเลเซียออกจากกลุ่มพรรคแนวร่วมประชาชน ในปี 2015 

สำหรับพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซีย (Bersatu – Parti Pribumi Bersatu Malaysia) ซึ่งเป็นพรรคภายใต้การนำของตุนมหาเธร์  โมฮัมหมัด อดีตนายกรัฐมนตรี และตันสรีมุฮยิดดิน ยัสซิน อดีตรองประธานพรรคอัมโน และอดีตรองนายกรัฐมนตรีที่ถูกดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ ตุนอับดุลราซัคปลดออกจากตำแหน่ง กรณีเขากังขาความบริสุทธิ์ของดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ ตุนอับดุลราซัคที่มีต่อการคอรัปชั่นบริษัทของรัฐที่มีชื่อว่า 1MDB (1 Malaysia Development Berhad) ที่เกิดความเสียหายเป็นหนี้ 4 หมื่นกว่าล้านริงกิต

สำหรับพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซียถือว่าเป็นพรรคที่แตกออกมาจากพรรคอัมโน และอีกพรรคหนึ่งคือพรรคมรดกซาบะห์ (Parti Warisan Sabah) เป็นพรรคที่จัดตั้งขึ้นในรัฐซาบะห์  โดยดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดชาฟีอี  อัปดาล อดีตรัฐมนตรีพัฒนาชนบทและดินแดน และผู้ช่วยประธานพรรคอัมโน ที่ถูกปลดในกรณีเกี่ยวกันกับตันสรีมุฮยิดดิน ยัสซิน พรรคมรดกซาบะห์ไม่ได้เป็นสมาชิกพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง แต่เป็นพรรคพันธมิตรของพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง กลับมายังพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซียต่อ 

สำหรับสำหรับพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซียได้จัดตั้งขึ้นเมื่อ 8 กันยายน 2016 แต่พรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซียถูกสำนักงานจดทะเบียนองค์กร (Registry of Society) สั่งให้ยุบพรรคเป็นการชั่วคราว เมื่อ 5 เมษายน 2018 ด้วยเหตุผลไม่สามารถปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่กำหนด การที่สำนักงานจดทะเบียนองค์กร (Registry of Society) สั่งยุบพรรคเป็นการชั่วคราว ได้รับการโจมตีจากหลายฝ่าย โดยกล่าวว่าทางสำนักงานจดทะเบียนองค์กร (Registry of Society) ได้รับใบสั่งจากทางรัฐบาล ดาโต๊ะสรีมูฮัมหมัดนายิบ ตุนอับดุลราซัค เคยท้าตุนมหาเธร์ มูฮัมหมัด ให้จัดตั้งพรรคการเมืองขึ้นมา พอจัดตั้งพรรคการเมืองขึ้นมา ก็ทำทุกวิธีทางในการสกัดพรรคการเมืองใหม่ที่จัดตั้งขึ้นมา ดังนั้นแม้โดยทางการพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซียไม่สามารถจะเป็นส่วนหนึ่งของพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง แต่โดยพฤตินัย สมาชิกพรรคและกลไกพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซีย เป็นส่วนหนึ่งของพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง

กลุ่มพรรคการเมืองที่สาม คือ แนวร่วมแห่งสันติสุข Gagasan Sejahtera) เมื่อพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย อกจากพรรคแนวร่วมประชาชน จึงออกมาจัดตั้งกลุ่มพรรคของตนเอง เรียกตัวเองว่ากลุ่มทางเลือกที่สาม ประกอบด้วยพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย ภายใต้การนำของฮั จญีอับดุลฮาดี  อาวัง พรรคพันธมิตรแห่งชาติมาเลเซีย (Ikatan – Parti Ikatan Bangsa Malaysia) ภายใต้การนำของตันสรีอับดุลกาเดร์  เชคฟาดีร์ อดีตรัฐมนตรีกระทรวงประชาสัมพันธ์ ยุคตุนอับดุลลอฮ  บาดาวี เป็นนายกรัฐมนตรี พรรคแนวร่วมอิสลามแห่งมาเลเซีย (Berjasa – Barisan Jemaah Islamiah SeMalaysia) เป็นพรรคที่จัดตั้งขึ้นโดย ดาโต๊ะฮัจญีมูฮัมหมัด บินนาเซร์ อดีตมุขมนตรีรัฐกลันตัน เมื่อปี 1977 ครั้งที่ ดาโต๊ะฮัจญีมูฮัมหมัด บินนาเซร์ ถูกขับออกจากพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย สำหรับพรรคแนวร่วมอิสลามแห่งมาเลเซียก็มีการลงสมัครรับเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 13 แต่ไม่ได้รับเลือก และพรรครักมาเลเซีย (Parti Cinta Malaysia) เป็นพรรคเล็กๆที่รวมตัวจากกลุ่มคนที่ลาออกจากพรรคเดิมของตนเอง  รวมทั้งองค์กรพัฒนาเอกชน (NGO) นับร้อยกลุ่มที่รวมตัวในนามของสภาประชาชน (Kongres Rakyat) แต่โดยทั่วๆไป คนจะรู้จักพรรคแนวร่วมอิสลามแห่งมาเลเซียมากกว่าชื่อของแนวร่วมแห่งสันติสุข (Gagasan Sejahtera)

 การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศมาเลเซียจะแตกต่างจากประเทศไทย นั้นคือจะไม่ใช้หมายเลขในการลงคะแนน แต่จะใช้สัญลักษณ์ของพรรคการเมืองแทน หรือผู้สมัครอิสระก็จะใช้สัญลักษณ์ต่างๆ เช่น ช้าง ถ้วย รถจักรยาน และอื่นๆ ผู้เขียนคิดว่าสำหรับผู้เฒ่า คนแก่ จะเหมาะกว่าการใช้หมายเลข สำหรับการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 นี้ กลุ่มพรรคการเมืองที่ชื่อพรรคแนวร่วมแห่งชาติ ทั้ง 13 พรรคจะใช้สัญลักษณ์เดียวกัน นั้นคือตราชั่ง ส่วนกลุ่มพรรคการเมืองที่รวมตัวในนามของพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง รวมทั้งพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซีย จะใช้สัญลักษณ์ของพรรคความยุติธรรมของประชาชน ของดาโต๊ะสรีอันวาร์  อิบราฮิม สำหรับแนวร่วมแห่งสันติสุข (Gagasan Sejahtera) แม้จะเป็นการรวมตัวของหลายพรรคก็ตาม แต่พรรคหลักคือพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย  

ดังนั้นสัญลักษณ์ของกลุ่มพรรคการเมืองนี้ จึงใช้สัญลักษณ์ของพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย  แต่ในรัฐซาบะห์ ทางพรรคกิจประชาธิปไตย (DAP) และพรรคความยุติธรรมของประชาชน (PKR) ได้ส่งผู้สมัครลงเลือกตั้ง แต่ว่าแต่ละเขต พรรคจะใช้สัญลักษณ์ของพรรคตัวเอง  ในบางเขตจะเป็นการแข่งขันกันสามฝ่าย ทั้งจากพรรคแนวร่วมแห่งชาติ  พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง  และกลุ่มพรรคแนวร่วมแห่งสันติสุข ดังนั้นการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 ในครั้งนี้ ถือเป็นการเลือกตั้งที่ค่อนข้างดุเดือด จนถือเป็นการยากที่จะวิเคราะห์ว่าบางเขตฝ่ายใดจะเป็นฝ่ายชนะ เพราะมีการตัดคะแนนกันเอง พรรคอัมโนก็แตกออกมาเป็นพรรคภูมิบุตรสามัคคีแห่งมาเลเซีย  ส่วนพรรคอิสลามแห่งมาเลเซียเอง ก็แตกออกมาเป็นพรรคอามานะห์แห่งชาติ

ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 นี้ ไม่เพียงจะเป็นการตัดคะแนนกันไปมาระหว่างกลุ่มพรรคการเมืองที่แตกตัวออกมา แต่มีการเจรจากันทางลับ ระหว่างพรรคอิสลามแห่งมาเลเซียกับพรรคอัมโน  โดยตัวแทนพรรคทั้งสองได้เจรจาถึงโอกาสในการร่วมมือกัน และก่อนการลงคะแนนเพียง 1 วัน  ทางพรรคอิสลามแห่งมาเลเซีย โดยดาโต๊ะสรีฮัจญีอับดุลฮาดี  อาวัง ประธานพรรค ได้ออกหนังสือเวียนถึงผู้สนับสนุนพรรคว่า ในเขตเลือกตั้งที่ผู้สมัครพรรคได้รับเสียงสูง ก็ให้สนับสนุนพรรคอย่างเต็มที่ แต่ในกรณีที่ผู้สมัครของพรรคมีเสียงที่ไม่ดีนัก ก็ขอให้ผู้สนับสนุนพรรคลงคะแนนให้พรรคแนวร่วมแห่งชาติ ซึ่งการกระทำเช่นนี้ ถือเป็นการป้องกันพรรคแนวร่วมแห่งความหวัง โดยผู้สมัครจากพรรคอามานะห์แห่งชาติ จะชนะการเลือกตั้ง

คณะกรรมการการเลือกตั้ง หรือ กกต. มาเลเซีย ได้กำหนดให้เปิดสมัครรับเลือกตั้งในวันที่ 28 เมษายน 2018 และมีการลงคะแนนล่วงหน้าในวันที่ 5 พฤษภา 2018 สำหรับบุคคลต่างๆ เช่น ทหาร ตำรวจ ผู้สื่อข่าวและผู้ที่อยู่ในต่างประเทศ  เจ้าหน้าที่หน่วยงานสาธารณสุข เจ้าหน้าที่หน่วยดับเพลิง  เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง และอื่นๆ ตามที่กำหนด และให้ลงคะแนนเลือกตั้งในวันที่ 9 พฤษภา 2018 ระหว่างเวลา 08.00-17.00 น. โดยมีเวลาในการหาเสียง 11 วัน บางทีเราอาจสงสัยว่าทำไมเวลาค่อนข้างสั้นมาก  เราต้องเข้าใจว่าระบบกพรรคการเมืองของประเทศมาเลเซียนั้นจะเป็นแบบพรรคมวลชน หรือ Mass party นั้นคือในแต่ละพื้นที่ จะมีสาขาพรรค กลไกพรรคกระจายไปทั่วประเทศ สาขาพรรคจะทำหน้าที่เคลื่อนไหวตลอด แม้มีเวลาหาเสียงก็จริง แต่พรรค สาขาพรรค กลไกพรรคมีการเคลื่อนไหว หาเสียงมาเป็นเวลานับเดือน นับปีแล้ว ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 นี้ มีผู้ลงคะแนนทั้งหมด 14,940,624 คน   โดยในการเลือกตั้งในครั้งนี้ เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจำนวน 222 ที่นั่ง และสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐ จำนวน  505 ที่นั่ง ยกเว้นสภานินิบัญญัติแห่งรัฐของรัฐซาราวัค เพราะมีการเลือกตั้งแล้วเมื่อปี 2017  สำหรับผลการเลือกตั้งในครั้งนี้ ได้หักปากกาเซียนนักวิเคราะห์การเมืองเป็นแถว  โดยผลการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 14 มีดังนี้

ชื่อพรรคการเมือง  สภาผู้แทนราษฎร  สภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ   79            166

พรรคปาส           18             90

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง 113         226

พรรคมรดกซาบะห์      8             21                    

ผู้สมัครอิสระ                        3                  -

อื่นๆ                1             2

รวม                222         505

รัฐที่ฝ่ายพรรคแนวร่วมแห่งชาติชนะสามารถจัดตั้งรัฐบาลท้องถิ่น

รัฐปาหัง

ชื่อพรรคการเมือง     สภาผู้แทนราษฎร     สภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ     9                  25

พรรคปาส                                 8

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง  5                  9

รวมที่นั่ง             14                    

รัฐเปอร์ลิส

ชื่อพรรคการเมือง       สภาผู้แทนราษฎร         สภานิติบัญญัติแห่งรัฐ

พรรคแนวร่วมแห่งชาติ        2                    10

พรรคปาส                -                     2

พรรคแนวร่วมแห่งความหวัง    1                     3

รวมที่นั่ง                 3                    15