โดย
นิอับดุลรากิ๊บ บินนิฮัสซัน
ครั้งนี้เรามาพูดถึงปัญหาภายในของประเทศอินโดนีเซียในอดีต
เพราะแม้ว่าบางปัญหา ทางประเทศอินโดเนเซียจะสามารถแก้ปัญหาได้แล้ว
แต่การเรียนรู้ประวัติศาสตร์ ก็เป็นสิ่งที่เราควรที่จะเรียนรู้
เพื่อนำอดีตมาแก้ไขปัญหาในปัจจุบัน
ประเทศอินโดนีเซียมีปัญหาเกี่ยวกับความแตกต่างทางเผ่าพันธุ์
วัฒนธรรม ศาสนา ภาษา
ทำให้พื้นที่บางส่วนของอินโดเนเซียต่อสู้เพื่อแยกตัวออกจากประเทศอินโดเนเซีย
ปัญหาบางอย่างก็สามารถแก้ไขให้ลดระดับความรุนแรงลง เช่นปัญหาอาเจะห์ สุมาตรา ส่วนปัญหาที่ยังไม่อาจแก้ไขได้ด้วยสันติก็ยังมีอยู่ ปัญหาต่างๆในอินโดเนเซียนั้นที่สำคัญๆมีดังนี้
การต่อสู้ของ
Gerakan
Aceh Merdeka ต่อสู้มาเป็นเวลานับสิบปี และเกิดความแตกแยกระหว่างกันโดยฝ่ายหนึ่งนำโดย Hassan
Di Tiro ที่มีฐานอยู่ที่
สวีเดน ภายใต้ชื่อ Gerakan Aceh
Merdeka และอีกฝ่ายนำโดย Teungku
Don Zulfahri ที่ลี้ภัยการเมืองอยู่ในมาเลเซีย กลุ่มนี้ ใช้ชื่อว่า MP-GAM-Majlis
Pemerintahan Gerakan Aceh Merdeka
ความรุนแรงในอาเจะห์
สุมาตรา ได้รับการแก้ไขด้วยการเจรจา ตามแนวทางสันติวิธี
จนทำให้ทั้งสองฝ่ายได้ทำสัญญายุติสงคราม เมื่อ 15 สิงหาคม 2005
สำหรับขบวนการต่อสู้เพื่ออิสรภาพของชาวปาปัวตะวันตกนั้นก่อตั้งตั้งแต่ปี
1964
โดยมีการจัดตั้งองค์การใช้ชื่อว่า องค์การต่อสู้เพื่อเอกราชของปาปัว (Organisasi
dan Perjuuangan Menuju Kemerdekaan Papua) มีนาย Terianus
Aronggear เป็นผู้นำ องค์การนี้แม้จะมีชื่อที่เป็นทางการ
แต่ชื่อนี้ได้รับการยอมรับจากทุกฝ่ายรวมทั้งสมาชิกขบวนการเอง คือ Organisasi
Papua Merdeka (องค์การปาปัวเอกราช)
เป็นชื่อที่ทางการอินโดเนเซียตั้งให้
ปรากฏว่าชื่อนี้จำง่ายกว่า
ชื่อจริงขององค์การดังนั้น OPM
จึงได้รับการยอมรับ
ขบวนการนี้ได้ประกาศเอกราชปาปัวตะวันตก เมื่อ 1
กรกฏาคม 1971 และการต่อสู้ด้วยอาวุธก็ดำเนินการตลอดมา นอกจากขบวนการ OPM แล้วชาวปาปัวตะวันตกยังมีอีกขบนการหนึ่งคือ
The West Papua People’s Front เป็นองค์การที่มีฐานอยู่ในฮอลันดา
จนถึงปัจจุบันปัญหาปาปัวตะวันตกก็ยังเป็นปัญหาหนึ่งที่บั่นทอนความมั่นคงภายในของอินโดนีเซีย
และเมื่อ
25 เมษายน 1950
ได้ประกาศจัดตั้งขบวนการต่อสู้เพื่อเอกราชของมาลุกุใต้
ซึ่งชาวมาลุกุใต้เป็นผู้ที่นับถือศาสนาคริสต์ ขบวนการที่จัดตั้งนี้มีชื่อว่า
สาธารณรัฐมาลุกุใต้ Repblik Maluk Selatan
โดยมีผู้นำชื่อ Dr.Chr.R.S. Soumokil ขบวนการ
RMS มีฐานอยู่ที่เมือง Amban เกาะมาลุกุ และที่เกาะ
Seram ต่อมากองทัพอินโดเนเซียได้ควบคุมเมือง
Ambon ได้เมื่อ 18 พฤศจิกายน 1950 และเกาะ Seram เมื่อ 18 ธันวาคม 1950 คณะรัฐมนตรีฮอลันดาได้ประชุมเมื่อ กุมภาพันธ์ 1951 มีมติอพยพเหล่าอดีตกองกำลัง KNIL ชาวมาลุกุใต้ให้ไปตั้งฐินฐานในประเทศฮอลันดา โดยเดินทางไปยังฮอลันดากลุ่มแรกเมื่อ 21 มีนาคม 1951 จำนวน 12,000 คน
(ปัจจุบันประชากรเหล่านี้ได้ขยายจนมีจำนวน 45,000 คน)
การเคลื่อนไหวเพื่อแยกดินแดนมาลุกุใต้ออกจากอินโดเนเซียยังคงมีอยู่จนถึงปัจจุบัน ภายในพื้นที่มาลุกุนั้น พวกเขาได้จัดตั้งองค์การบังหน้าใช้ชื่อว่า Forum
Kedaulatan Maluku โดยมี Dr. Alex Manuputty
เป็นผู้นำขบวนการ
ปัญหาเกี่ยวกับดินแดนมาลุกุใต้ก็ยังคงเป็นปัญหาที่บั่นทอนความมั่นคงของประเทศอินโดนีเซีย
เช่นเดียวกันกับปัญหาปาปัวตะวันตกและปัญหาอาเจะห์
Tiada ulasan:
Catat Ulasan