ครั้งหนึ่งได้ไปร่วมสัมมนาเกี่ยวกับจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่จังหวัดเชียงใหม่ ในการเข้าร่วมสัมมนาครั้งนั้น มีนักวิชาการ มีนักการเมืองท้องถิ่น มีนักกิจกรรมภาคประชาสังคม และมีนักอื่นๆอีกหลายๆท่าน รวมทั้งนักกวีหนึ่ง จากการเข้าร่วมสัมมนาในครั้งนั้น ทำให้เกิดแนวความคิดว่า ในบล๊อกของศูนย์นูซันตาราศึกษา สมควรที่จะมีพื้นที่ให้กับบทกวี ที่เป็นภาษามลายู ทั้งจากนักเขียนบทกวีจากจังหวัดชายแดนภาคใต้เอง หรือทั้งจากโลกมลายู จากนักเขียนบทกวีมาเลเซีย อินโดเนเซีย บรูไน สิงคโปร์ ครั้งนี้เป็นบทกวีชื่อ Kini Semuanya Asing
Kini Semuanya Asing
Dari sebuah desa pendalaman
kuat memegang adat dan bahasa ibunda
kuat memegang adat dan bahasa ibunda
di situlah ia dilahirkan
di waktu lagu lampu gas meliut dan jelaga menghitam
bersama bahasa dan budaya yang ditatang penuh cermat
disanjung junjung
bicaranya pun adalah bicara bahasa bunda
yang tidak diadukkan dalam pintalan zaman
apabila usiameniti waktu
ia dihantar ke kota oleh keluarga
buat mengubah haluan penghidupan
di kota
matanya berubah warnah
bicaranya tidak lagi seperi dulu
sudah kaku
adat budaya mula berwarna kelabu
terasa asing dan beku di mana-mana
dari anak desa yang menyanjung bahasa ibunda
kini di bahunya ada segaris pangkat
bahasa yang dulu tidak lagi terbayang di mata
penghuni desa teman sepermainan
tidak lagi dikenalnya
semuanya asing
dan asing
Khadijah Abu Bakar
dari Antologi Puisi "Dahan Dahan Berbunga II" PSU Pattani