จดหมายจากเจ้าเมืองนครศรีธรรมราชยังเจ้าเมืองสงขลา โดยใช้ภาษามลาย

โดย นิอับดุลรากิ๊บ บินนิฮัสซัน

น้อยคนนัก จะรู้ว่าการสื่อสารในอดีตระหว่างเจ้าเมืองนครศีธรรมราชกับเจ้าเมืองสงขลาจะใช้ภาษามลายู ยังนับว่าโอกาสด้วยชาวตะวันตก โดยเฉพาะฮอลันดาจะเก็บจดหมายต่างๆไว้ และครั้งนี้ก็จะกล่าวถึงจดหมายดังกล่าว เป็นจดหมายจากเจ้าเมืองนครศรีธรรมราชส่งถึงท่านโมกุล ผู้เป็นเจ้าเมืองสงขลา ก่อนหน้าที่ผู้บุตร สุลต่านสุไลมาน จะเป็นเจ้าเมืองสงขลา ณ หัวเขาแดง เป็นหนังสือในสมัยศตวรรษที่ 17 ที่ใช้ภาษามลายู อักขระยาวี จากหอสมุดเหตุกรุงเฮก (NA VOC 4778 77f) ประเทศเนเธอร์แลนด์ ในจดหมายดังกล่าวมีเนื้อหาว่า

سلام دعا بيت داتڠ کڤد داتو  ادفون اندرک  برکيریم سورت

كفد فيتر يڠد جنق سیم ایت سورت  بر سمبهكن كفد  بیت

مغتا کن اڠكرس برکات کفد اندرک ، بيت هندق ممبري

 دودق دسڠكورا ایت تياد بركات دڠن اڠكرس هندقله

 دا تو بركات كڤد فيتر يڠد سڠكورا  ايت سورهله اي بر بوات

 رومه د سڠكورا مان سکهندقكيث  جاڠنله  ای شك

هاتي  لاڬي يڠ اڠكرس  دان فرانش دان  ڤرنكي تيادله دبري

  دودق د سڠكورا ايت و السلام بالخير  ، تمت

ซึ่งถ้าแปลเป้นภาษาไทยจะได้ความหมายดังนี้

ขอความสันติจงมีแด่ท่าน 

เอนดริกฝากหนังสือมายังปิเตอร์ ที่อยู่ ณ จะนะ สยาม  โดยหนังสือนั้นแจ้งแก่ข้าพเจ้าว่า  อังกฤษบอกกับเอนดริกว่า   ข้าพเจ้าบอกให้อยู่ที่ สงขลานั้น ไม่มีการกล่าวเช่นนั้นแก่อังกฤษเลยว่า  อยากให้ท่านบอกแก่ปิเตอร์ที่อยู่สงขลานั้น ให้สร้างบ้านที่สงขลาตามใจชอบ  ฉะนั้น อย่าได้ระแวงสงสัยเลย  อังกฤษและฝรั่งเศสและชาวฝรั่งเศสนั้น ไม่มีการอนุญาตให้อยู่ที่สงขลาแต่อย่างใด

ขอความสันติจงมีแด่ท่าน