อาณาจักรสุลต่านแห่งซูลู (The Sultanate of Sulu)

โดย นิอับดุลรากิ๊บ  บินนิฮัสซัน

เป็นรัฐมุสลิมที่มีอำนาจบริเวณเกาะต่างๆของทะเลซูลู   อาณาจักรแห่งนี้จัดตั้งขึ้นมาเมื่อปี 1450  มีอำนาจบริเวณแหลมมินดาเนา  ด้านเหนือของเกาะปาลาวัน (Palawan)  รวมทั้งด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะบอร์เนียว  ซึ่งรวมดินแดนของรัฐซาบะห์ และ ดินแดนเตอเปียนดูเรียน (Tepian Durian) ) ปัจจุบันอยู่ในเกาะกาลีมันตัน (อินโดเนเซีย)

ประวัติความเป็นมาของอาณาจักรสุลต่านซูลู  บางตำนานกล่าวว่า ชาวมีนังกาเบาแห่งเกาะสุมาตรา  ภายใต้อำนาจของอาเจะห์ได้เดินทางไปยังภาคใต้ของฟิลิปปินส์  และจัดตั้งอาณาจักรสุลต่านแห่งซูลูในปี 1390 แต่บางตำนานก็กล่าวว่าในช่วงทศวรรษที่ 1450  มีชารีฟุลฮาชิม สัยยิดอาบูบาการ์ (Shari'ful Hashem Syed Abu Bakr) เป็นชาวอาหรับมาจากรัฐโยโฮร์  ได้เดินทางมาถึงซูลู เมื่อปี1457 ต่อมาเขาได้จัดตั้งอาณาจักรขึ้นมา  โดยเขาเป็นสุลต่านมีชื่อว่า  "Paduka Maulana Mahasari Sharif Sultan Hashem Abu Bakar

สุลต่านแห่งซูลูคนหนึ่ง

สุลต่านแห่งซูลูคนหนึ่ง

สุลต่านแห่งซูลูคนหนึ่ง

(ซ้าย) สัญญาครั้งแรกที่ลงนามโดยสุลต่านอับดุลมุมินแห่งบรูไน ลงวันที่ 29 ธันวาคม 1877 แต่งตั้ง Baron de Overbeck เป็นมหาราชาแห่งซาบะห์ ราชากายะห์ และซันดากัน

(ขวา) สัญญาครั้งที่สอง ที่ลงนามโดยสุลต่านยามาลุลอาซาม แห่งรัฐซูลู เมื่อวันที่ 22 มกราคม 1878 แต่งตั้ง Baron de Overbeck เป็นสมุหนายก ( Dato Bendahara) และราชาแห่งเมืองซันดากัน หลังจากสัญญาฉบับแรก 3 สัปดาห์

ในปี 1658 (บางแหล่งกล่าวว่า ปี 1703)  อาณาจักรสุลต่านซูลูได้รับดินแดนบริเวณชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะบอร์เนียวจากสุลต่านแห่งบรูไน  หลังจากที่อาณาจักรสุลต่านซูลูเข้าไปช่วยเหลือสุลต่านแห่งบรูไนปราบกบถที่เกิดขึ้นในดินแดนบรูไน

ในปัจจุบันอาณาจักรของสุลต่านแห่งซูลู ได้ล่มสลายไปแล้ว แต่รัฐบาลฟิลิปปินส์ ต้องประคองให้สุลต่านของรัฐซูลู ยังคงอยู่ ด้วยผลประโยชน์ทางการเมือง เช่น การอ้างอำนาจของรัฐซูลู (ฟิลิปปินส์) ที่มีต่อพื้นที่ส่วนหนึ่งของรัฐซาบะห์ ประเทศมาเลเซีย