บทกวีชื่อ “คืนไร้จันทร์”จากชีวิตจริงของชาวปาตานีคนหนึ่ง

 โดยนายนิอับดุลรากิ๊บ บินนิฮัสซัน

วันนี้จะขอเสนอบทกวีของนายฮัสซัน  บูงาสายู นักกิจกรรมนักศึกษาที่ชอบขีดเขียนบทกวี โดยเฉพาะเป็นบทกวีภาษาไทย  บทกวี่ที่เขาเขียนชื่อว่า “คืนไร้จันทร์”เป็นที่บรรยายถึงดวงจันทร์ ซึ่งสื่ออะไรบางอย่างของเจ้าตัว ในขณะที่ตัวเองถูกคุมขังในข้อหากบถ ที่คุกบางเขนกรุงเทพฯ  นายฮัสซัน  บูงาสายู เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง และสุดท้ายทางศาลได้ลงมติให้เจ้าตัวพ้นผิดจากข้อกล่าวหา และการตัดสินของศาลทำให้เจ้าตัวกลายเป็นผู้บริสุทธิ์  โดยนายฮัสซัน  บูงาสายู เป็นคนชอบขีดเขียนบทกวี ในขณะที่อยู่ในเรือนจำ เจ้าตัวได้เขียนบทกวีชื่อว่า “คืนไร้จันทร์”เป็นบทกวีที่บรรยายถึงดวงจันทร์ที่ไร้เงา

 

คืนไร้จันทร์

ราตรีมืดเช่นนี้

ฉันหงอยเศร้าเปล่าเปลี่ยวยิ่งนัก

บนฟ้ากว้างแสนอ้างว้างไร้จันทร์ให้ฉันชม

โอ้....จันทร์ที่งามตาของฉัน

เธอร้างไกลจากฉันไปไหนหนอ

กลับมาเถิด

กลับมาหาฉัน

อย่าร้างเลยใจฉันเศร้า

เธอนะเหมือนเพื่อนคนหนึ่งของฉัน

เธอรู้ไหม......?

ว่าฉันกำลังรอคอยเธอมาเยี่ยมเยือน

อยากให้เธอส่องแสงงามออกมา

ทาสีนวลให้ราตรีอวลอุ่นอีกครั้ง.....